دین مبین اسلام، سه بخش کلی اعتقادات، اخلاق و احکام دارد. بخش عمده‌ای از معارف دینی، قوانین عملی است که «احکام» یا «فقه» نامیده می‌شود. نکته‌ای که لازم است در اوضاع امروز به آن توجه بیشتری شود، چگونگی بیان احکام است به‌گونه‌ای که مخاطب ما با سنین مختلف و نیازهای گوناگون، احکام برایش جذاب و قابل فهم باشد تا در مرحلۀ پذیرش و عمل به آن موفق باشد. احکام الهی همانند داروخانه‌ای است که مبلغ دین بسته به نیاز مخاطب خود باید داروهای مناسب او را پیدا کرده و وجود او را صفا و جلا و فهم او را کامل گرداند و او را از آسیب‌ها و دلزدگی‌ها و تشویش ذهن و وسواس دور نماید و حلاوت و شیرینی عمل به ظواهر شرع را به او بچشاند. در این اثر، معیارها و شیوه‌های بیان احکام به‌صورت علمی و منضبط بیان شده است.