در این اثر ابتدا کلیاتی در مورد علم فقه الحدیث و روش های فهم احادیث معصومین(ع) ارایه شده و ضرورت فقه الحدیث و بیان مبانی آن بیان شده است. آنگاه به نقش علم صرف و نحو و لغت شناسی در فهم مفاد حادیث معصومین اشاره شده و لزوم توجه به اسباب صدور حدیث، توجه به سیاق در روایات، مفاهیم لغات و اصطلاحات خاص و نیز توجه به احادیث معارض در فقه الحدیث موردتأکید قرار گرفته است. در بخش دیگری از کتاب، نویسنده احادیثی را از اصول کافی از فصول مربوط به فضل علم، کتاب الحجة و کتاب العشره انتخاب کرده و با رویکرد فقه الحدیثی به شرح مفاد و لغات این احادیث پرداخته است. در این احادیث به موضوعاتی همچون: ویژگی های علما، نیاز به رهبر در جامعه، آداب معاشرت با مردم و معرفی افرادی که معاشرت نیکو با آنان لازم و یا غیر لازم است، اشاره شده است. نگارنده برای شرح این احادیث، نخست آن را از منظری لغوی تحلیل نموده و پس از آن با استفاده از صرف و نحو و سایر ابزارهای فهم متن، به تحلیل محتوای آن ها پرداخته و سرانجام برخی از نکات ظریف مندرج در این روایات را استخراج نموده است.